โดน
http://puvanai.blogspot.com/ แท็คมา ก็เลยทำตามแต่โดยดี
blog tag การแท็คคืออะไร..? คนที่โดนแท็ค จะต้องเขียนเรื่องราวเกี่ยว
กับตัวเอง 5 ข้อ ที่เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยซึ่งคนทั่วไปอาจจะไม่รู้และ
แท็คต่อไปอีก 5 คน เอาไปขึ้น blog ตัวเอง
1. เห็นพูดกันเรื่องชื่อผมก็เลยจะขอเล่าของผมบ้าง เชื่อหรือไม่ว่าผมมีชื่อประธานจากสมเด็จพระสังฆราชองค์ก่อน แต่ไม่ได้ใช้เพราะแม่คิดว่าชื่อมันดูแปล่งๆและเรียกยากเกินไป นั่นคือชื่อว่า " ดิลกนารถ" แถมฉายาพระคือ " ดิลกนาโท " ป๊ากับแม่เลยตัดสินใจใช้ ชื่อ จุลดิษฐ์ แทน มาจากชื่อสกุลดั้งเดิมของแม่คือ ดิษยเดช นั่นเอง
2.ต่อมาเป็นเรื่องชื่อเล่นบ้าง จริงๆแลวที่บ้านเรียกผมว่า อั้ม แต่ผมชอบให้คนอื่นเรียกผมว่าจุลมากกว่า เพราะตอนเด็กรู้สึกว่าชื่ออั้มมันไม่เหมือนคนอื่นเลย อายเค้า คนอื่นเค้าชื่อ บอล ชื่อเเจ๊ค ชื่อนัทกัน เราชื่ออั้มไม่เท่เลย แต่ที่ผมเพิ่งรู้มาเมื่อไม่กี่วันนี้เองคือที่มาของชื่อเพราะเพนกวินไปถามแม่ผมว่าที่ชื่ออั้มเพราะกินเก่งหรือเปล่า ? ปรากฏว่าที่แม่ตั้งว่าอั้มเพราะอยากให้ผมกินข้าวเยอะแบบที่ผู้ใหญ่ชอบหลอกเด็กว่า อั้มๆๆๆๆๆ
3. ผมว่ายน้ำเป็นเพราะผมอยากผิวดำ ที่เป็นอย่างงั๊นก็เพราะว่าผมเคยถูกเพื่อนประถมและ ม ต้นเรียกว่า "ไอ้แป๊ะ" ซึ่งผมไม่ชอบเอามากมาก ตอนม2 ผมเห็นเพื่อนไปเรียนว่ายน้ำแล้วตัวมันดำ เลยขอแม่ไปเรียนว่ายน้ำ หลังจากนั้นฝันของผมก็เป็นจริง ตัวดำขึ้นเพื่อนเลิกเรียกว่าไอ้แป๊ะซักที
ปล. แม่เล่าว่าสมัยเรียนอนุบาล ครูเรียกผมว่า คุณนิ่ม เพราะผมทำอะไรช้าไปซะหมด
4. ผมเป็นนักประท้วงตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กป๊าสอนให้เอารถถังเด็กเล่นมาตั้งหน้าบ้านแล้วบอกว่า ปฏิวัติ ตอนอนุบาลเคยชวนเพื่อนๆสไตร์คไม่เคารพธงชาติ เพราะครูไม่ให้ผมชักธงชาติทั้งๆที่เป็นคิวผมที่จะต้องชัดธงชาติวันนั้น
5. เรื่องของการหลับในห้องเรียนและหลับตอนทำงานเป็นเรื่องที่ติดตัวผมมาตั้งแต่เด็ก ผมจำได้ว่าผมเข้าเรียน ป 1 วันแรกผมก็หลับในห้องเรียน และผมก็ยังคงนั่งหลับมาเรื่อยๆจนกระทั้งทำงาน ครั้งหนึ่งอาจารย์คงโมโหและมั่นใส้ผมมากมาก แกก็เลยปลุกผมด้วยการเอาน้ำพลูด่างมาสาด และไม่น่าเชื่อว่าผมต้องไปปรึกษากับหมอตอนอายุ 20 เพราะอาจารย์ที่มหาลัยคิดว่าผมเป็นโรคเหงาหลับ เฮ่ออออ.
